“Uyandım sabah ile göz yaşı sile sile..”
“Böyle başlayan şarkı olur mu” demeyin. Var.
Hele, kalkar kalkmaz haberlere göz atarsan.
Gözden sadece yaş gelmek ile kalmaz, beyninde de git geller yaşarsın.
İşte içinde bulunduğum durum aynen o.
Yazılı görsel her platformda var. Emrah Bayraktar, Samet Aybaba’nın yardımcısı oldu..
Okudum inanamadım!
Hasan Arat; Feyyaz Uçar ve Samet Aybaba ikilisini futbolun vitrinine koydu. Çok da iyi yaptı. “İçimizden gelenler Beşiktaş’ın futbolunu yönetecek” dedi. Camia alkışladı. Dışardan bile destek aldı.
Peki ne oldu da, Bayraktar araya sıkıştırıldı?
Konuyu biraz açayım. Galatasaraylı olan Bayraktar, Fatih Terim’e çok yakın. Öyle ki, Terim hocası hep elinden tutan kişi oldu. 2003-2006 yılları arasında ve sonrasında aldığı tüm görevlerde Terim var hep. Erzurum, Adana ve Beşiktaş’a gelişinde de öyle. Beşiktaş’a 2011’de gelip 5 sene görev yaptı. Sözleşmesi biter bitmez gönderildi. Çok tuhaf.
Yıldırım Demirören döneminde 5 yıllık kontrat yapılıyor. Gönderilmesi durumunda; A kakımın hocasından daha yüksek tazminat içeriyor.
Bakıyoruz arka planda kim var diye.
Fatih Terim ile dönemin gölge başkanı Cengiz Zülfikaroğlu. Sözleşme süresi sonunda yine yuvası Gelatasaray’a dönüş yapıyor. Terim hocasının yanına.
Terim vefakâr adam tebrik ederim.
Bu arada öyle özel durumlar yaşanıyor ki.
Mesela, Zalfikaroğlu, kulübü takip eden muhabirler ile sohbette. “Biliyorsunuz Emrah Serdal Adalı’nın yakını. Hapiste ziyaretine gittim. Arkadaşlara rica et, Emrah’ı koruyup kollasınlar” diyor.
Adalı tahliye olunca konu konuyu açıyor.
Adalı şaşkınlıkla dinliyor. “Burada tek doğru olan ikimizin de Adanalı olması. Onun dışında anlattığınız hayal ürünü. Ne Cengiz bey ziyaretime geldi. Ne de böyle bir talepte bulundum. Bayraktar’ı da tanımam etmem ayrıca..”
Bakın; sevgili dostlar güzel kalpli insanlar. Ne güzel eğleniyoruz di mi?
Yaşaaa..
Orman çıldırmıştı
Fikret Orman altyapıya önem veren başkandı. Bayraktar’ın burada çalışması diğer eski futbolcular arasında gerginlik yaşanmasına sebep oldu. Eski Sporcular Derneği içinde ayrışmalar yaşandı.
Başkan Orman bir konuşmasında, “Emrah sürekli bana minik takımı övüyordu. Meğer kontrat süresine istinaden. Bunu anlayınca çılgına döndüm” tepkisinde bulunmuştu.
Orman, süre sonunda ise Gökhan Keskin’i altyapı başına geçirip, Fulya’da gerilen ortamı rahatlatmıştı.
Ya şimdi ?
İşte geçmişin kısa özeti bu. Hani insanın aklına gelmiyor değil. Acaba hemşericilik mi öne çıkıyor? Arat, Aybaba Adanalı. Bayraktar da öyle.. Başka açıklaması yok gibi. Öze dönüş ise gerçek niyet Beşiktaşlı ne hocalar var..
Aybaba’ya bir iki söz etmek gerek.
Yahu hocam, efsane takımın kaptanısın. Onca takım arkadaşın ya da bu güne kadar forma giyen isim varken, bu nereden çıktı? Yardımcı mı arıyorsun. Dolu. Gırla hem de. Ulvi, Metin, Gökhan, Şenol, Zeki, İlhan, Kadir, Mehmet… Say say bitmez..
İçinizdeki bunca değerin üstüne basıp, farklı yardımcılar bulman en basit deyim ile samimiyetsizlik değil mi?
Merak ediyorum, Aybaba ve Uçar eski takım arkadaşlarının, tanıdıkları sonraki jenerasyonun yüzüne nasıl bakacaklar. Hangi vicdan ile. Eğer buysa öze dönüş dedikleri fiyasko ile başladı. Değil ise bekleyelim bakalım.
Ha operasyon yetmez! Fenerbahçe’den Müjdat, Trabzonsporlu Hami, Galatasaraylı Sabri ve niceleri daha var. Tek çatı altında toplayın, öze dönüş tamamlansın.
Ne dersiniz hoş olmaz mı?
Kulüplerdeki bu tuhaf ilişkileri anlamakta güçlük çekiyoruz. Bazı kişilerin rant kapılaları olmuşlar. Eğitimi, kariyeri önemli değil. Arkasında dayısı, abisi, amcası olan pat öne geçiyor. Liyakat değil, adamcılık baz odaklı. Maalesef futbolumuzun neresine dokunsak karşımıza bunlar çıkıyor.
O yüzden önce şaşkınlık geçirsem de, daha yazı bitmeden alıştım.
Böyle yapıyorlar. En olmadık olaya bile anında alıştırıyorlar bizleri.
Tiryakisi olduk be ya!..
